Άρθρο μου στο Χρήμα και Τουρισμός: Συνεργατικές Στρατηγικές των Τουριστικών Επιχειρήσεων στο παγκοσµιοποιηµένο περιβάλλον

Οι προκλήσεις που καλούνται να αντιµετωπίσουν οι σύγχρονες τουριστικές επιχειρήσεις, σε ένα διαρκώς µεταβαλλόµενο, παγκοσµιοποιηµένο περιβάλλον, µε ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις, που επιφέρουν νέα µοντέλα εταιρικής διακυβέρνησης, καθιστούν τη στρατηγική απαραίτητη για την ανάπτυξή τους. Παρόλα αυτά η προσέγγιση του Στρατηγικού Μάνατζµεντ, είτε ερευνητικά, είτε διδακτικά, είτε όσον αφορά τη διοίκηση των τουριστικών επιχειρήσεων, βρίσκεται σε χαµηλά επίπεδα αξιοποίησης. Είναι γεγονός ότι η υιοθέτηση ενός διοικητικού µοντέλου, βασισµένο στο Στρατηγικό Μάνατζµεντ, απαιτεί εξειδικευµένο προσωπικό, µε τις κατάλληλες γνώσεις και πόρους. Οι ελληνικές µικροµεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις έχουν περιορισµένους πόρους και χαµηλές διοικητικές ικανότητες, κάτι το οποίο αν συνδυαστεί µε τους οικονοµικούς τους περιορισµούς, αποτελεί εµπόδιο στην ανάπτυξή τους στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η αδυναµία που εµφανίζουν όσον αφορά τις διοικητικές τους ικανότητες, τις καθιστούν αδύναµες να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισµό µε τις µεγαλύτερες επιχειρήσεις, τόσο σε τοπικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Δεν πρέπει να παραγνωρίζουµε ότι η στρατηγική δύναται να εφαρµοστεί εξίσου επιτυχηµένα και στις πολύ µικρές τουριστικές επιχειρήσεις, µε στόχο να τους προσδώσει τη δυνατότητα να µετατρέψουν τα µειονεκτήµατά τους σε πλεονεκτήµατα.

Η δηµιουργία δικτύων επιχειρήσεων µπορούν να αποκτήσουν εφαρµογή για τις σύγχρονες, µικρές και πολύ µικρές ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις στον τοµέα ειδικότερα της στρατηγικής, όπου απαιτείται µια νέα αντιµετώπιση όσον αφορά τα επιχειρηµατικά µοντέλα. Στο νέο περιβάλλον, οι τουριστικές επιχειρήσεις, πρέπει να αντιµετωπίζουν τα κέρδη και τους κινδύνους µέσα από την ικανότητα της συνεργασίας τους εντός των συνεργατικών αυτών δικτύων.

Το νέο περιβάλλον στο οποίο καλούνται να λειτουργήσουν οι τουριστικές επιχειρήσεις αναδεικνύει, σε µεγάλο βαθµό, την κρισιµότητα του στρατηγικού µάνατζµεντ. Ο νέος καταναλωτής-τουρίστας δεν κατευθύνεται, αλλά είναι κυρίαρχος των επιλογών του, έχει άµεση πρόσβαση στην πληροφορία και αλληλεπιδρά µε το περιβάλλον. Η καινοτοµία και οι νέες τεχνολογίες αλλάζουν κάθε σηµείο της αλυσίδας αξίας των σύγχρονων, µικρών και µεγάλων τουριστικών οργανισµών. Το νέο περιβάλλον επιβάλλει στους τουριστικούς οργανισµούς µια νέα εταιρική διακυβέρνηση, νέες µεθόδους διοίκησης, νέα προσέγγιση του πελάτη και νέα αντιµετώπιση του ανταγωνισµού. Το µεταβαλλόµενο και εξελισσόµενο περιβάλλον απαιτεί συνεχούς ανασχεδιασµούς και ανατροφοδότηση της πληροφορίας µε τη χρήση σεναρίων. Τα νέα εταιρικά µοντέλα που ακολουθούνται διεθνώς έχουν ανατρέψει κάθε παραδοσιακή σχέση ιδιοκτητών-ξενοδόχων, πελατών-τουριστών, tour operator OTAs-µεσολαβητών και προµηθευτών, δηµιουργώντας πολυσύνθετα επενδυτικά σχήµατα, µε τη δηµιουργία επιχειρηµατικών δικτύων.

Η έννοια της συνεργασίας πλέον επεκτείνεται οριζόντια σε επίπεδο συνεργατών και προµηθευτών. Οι παραδοσιακές στρατηγικές που είχαν ως επίκεντρο την ίδια την επιχείρηση έχουν πλέον αντικατασταθεί από στρατηγικές δικτύων, µιας και ο ανταγωνισµός πλέον λαµβάνει µέρος µεταξύ δικτύων επιχειρήσεων, οργανισµών, εµπλεκοµένων και όχι µεµονοµένων επιχειρήσεων. Για την απόκτηση του ανταγωνιστικού πλεονεκτήµατος, είναι απαραίτητο οι σύγχρονες τουριστικές επιχειρήσεις να δηµιουργήσουν ανταγωνιστικά δίκτυα επιχειρήσεων, τα οποία θα εγγυώνται την ανάπτυξη σχέσεων µε τους πελάτες και τις λοιπές οµάδες εµπλεκοµένων.

Στον τοµέα του τουρισµού, η ικανότητα να δηµιουργηθεί µια µακροχρόνια σχέση µεταξύ συνεργατών του τουριστικού οργανισµού αποτελεί σηµαντική υπόθεση, µιας και το τουριστικό προϊόν συνθέτεται από πολυάριθµες υπηρεσίες, οι οποίες παρέχονται κυρίως από τους προµηθευτές . Στο διεθνές περιβάλλον, ήδη, ο συν-ανταγωνισµός αποτελεί τη στρατηγική εκείνη επιλογή η οποία ακολουθείται µε επιτυχία. Καµιά τουριστική επιχείρηση, ανεξαρτήτως µεγέθους, δεν δύναται να παραβλέψει τη διεθνοποίηση των αγορών και την ανάπτυξη της καινοτοµίας, γιατί το νέο περιβάλλον, όπως η οικονοµία διαµοιρασµού (π.χ. Airbnb), έχει οδηγήσει την παγκόσµια οικονοµία να ανταγωνίζεται και να απειλεί και το µικρότερο, µη-κύριο κατάλυµα. Οι τουριστικές επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να οχυρωθούν απέναντι αντιµετωπίζοντας φοβικά το νέο περιβάλλον, αλλά να το προσεγγίσουν µε µια «κοσµοπολίτικη» και διεθνή αντίληψη, να το κατανοήσουν, να γίνουν µέρος του, αποκτώντας, παράλληλα, ενισχυµένα και ισχυρά ανταγωνιστικά πλεονεκτήµατα από τη διεθνή εµπειρία, τα οποία θα τις συνδράµουν να ανταπεξέλθουν και να αναδειχθούν, δρώντας τοπικά και διατηρώντας την αυθεντικότητα του προϊόντος τους. Αποτελεί µονόδροµο για κάθε τουριστική επιχείρηση να λειτουργεί µε σύγχρονους όρους στρατηγικού µάνατζµεντ, µε άξονες τη διαχείριση της γνώσης και της καινοτοµίας ως κύριες πηγές που θα τους προσφέρουν ένα διαρκές ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα. Ακόµη και οι επιχειρήσεις οι οποίες διαθέτουν µια σχετική επαφή µε όρους και διαδικασίες στρατηγικής, οφείλουν να εµπλουτίσουν κάθε δοµή τους µε τις αρχές του στρατηγικού µάνατζµεντ. Αντίστοιχα, για τις µικρές και πολύ µικρές επιχειρήσεις, το στρατηγικό µάνατζµεντ δεν πρέπει να θεωρείται πολυτέλεια, αλλά η διαδικασία εκείνη που θα τους προστατεύσει από τις δραµατικές αλλαγές στο εξωτερικό περιβάλλον, δίνοντάς τους τη δυνατότητα, στο επίπεδο που τους αναλογεί, να λάβουν τις απαραίτητες στρατηγικές αποφάσεις την κατάλληλη στιγµή και να επικρατήσουν στον δικό τους µικρο-ανταγωνισµό.

Οι διοικήσεις των τουριστικών επιχειρήσεων οφείλουν, µέσα από ένα διαµορφωµένο όραµα, αποστολή και καθορισµένες αξίες, να κατανοήσουν το τουριστικό προϊόν που διαθέτουν οι ίδιοι αλλά και ο ανταγωνισµός, να ενηµερώνονται διαρκώς για τις αλλαγές στο εξωτερικό τους περιβάλλον που θα τους επηρεάσουν καθοριστικά, αλλά και να φροντίσουν να γνωρίσουν τα χαρακτηριστικά των πελατών τους, αλλά και των εν δυνάµει πελατών, εντάσσοντάς τους στη λήψη αποφάσεων. Μόνο µέσα από την πελατοκεντρική προσέγγιση και την αξία που θα προσδώσει η ίδια η επιχείρηση στον πελάτη θα αποκτηθεί ένα βιώσιµο ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα. Αυτό προϋποθέτει από την πλευρά τους µέρος της αλυσίδας αξίας τους να αποδίδει την απαιτούµενη αφοσίωση στον πελάτη, η οποία θα πηγάζει από ικανοποιηµένους και διαρκώς καταρτισµένους και αποδοτικούς «εσωτερικούς πελάτες»-εργαζόµενους για την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών. Μέσα από τη συστηµατική γνώση οι τουριστικές επιχειρήσεις θα καταφέρουν να συντονίσουν διαφορετικές δεξιότητες ως οργανισµοί και θα ενσωµατώσουν πολλαπλές ροές καινοτοµίας και τεχνολογίας. Θα πρέπει να είναι έτοιµες να λάβουν τις απαραίτητες αποφάσεις, οι οποίες θα τους προσφέρουν µια ασφαλή και βιώσιµη ανάπτυξη, αλλά να είναι και σε θέση να αξιοποιήσουν τις κατάλληλες αναλύσεις και να επικαιροποιούν ανά τακτά διαστήµατα και όπου απαιτείται, τις κατευθύνσεις που θα ορίσουν.

Οι τουριστικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως µεγέθους, οφείλουν διαρκώς να ενδυναµώνουν τη στρατηγική τους θέση εντός της αλυσίδας αξίας του κλάδου, µόνο θέτοντας ως προτεραιότητα τον πελάτη και την ποιότητα ως κυρίαρχο στόχο, που θα επιτευχθεί από τη διαρκή ανάπτυξη καινοτοµιών.

Πηγή: Χρήμα και Τουρισμού

Συνέντευξη μου στην εφημερίδα Θάρρος για τον τουρισμό

Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση

Η Μεσσηνία μπορεί να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες και φιλοξενία όλο το χρόνο

Στο πλαίσιο του 5ου Σχολείου Τουρισμού συναντήσαμε ως ομιλητή έναν παλιό μας γνώριμο, τον Καλαματιανό Σωτήρη Βαρελά.

Ο Σωτήρης Βαρελάς είναι διδάκτωρ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, με εξειδίκευση στο Στρατηγικό Μάνατζμεντ για Τουριστικές Επιχειρήσεις, και επιστημονικός συνεργάτης της Περιφέρειας Πελοποννήσου σε θέματα Τουρισμού. Παράλληλα, είναι ένας από τους συνιδρυτές της πανελλαδικής εθελοντικής πρωτοβουλίας για τον τουρισμό, Opentourism.

Του απευθύναμε, λοιπόν, μερικά ερωτήματα για τη θεματολογία που ανέπτυξε στο 5ο Σχολείο Τουρισμού, αλλά και ευρύτερα για τον τουρισμό:

-Σας είδαμε στο 5ο Σχολείο Τουρισμού. Ποια η γνώμη σας για αυτό;

Είναι η τρίτη φορά που οι εμπνευστές και διοργανωτές, Ανδρέας Ζαγάκος και Κώστας Ανδριανόπουλος, μου κάνουν την τιμή και με καλούν ως ομιλητή στο Σχολείο Τουρισμού και νιώθω ότι αρχίζει να μετατρέπεται σε μια συνήθεια που όλοι είχαμε ανάγκη. Είναι μοναδικό φαινόμενο τόσοι νέοι άνθρωποι να συναθροίζονται για να επιμορφωθούν και να γνωρίσουν από κοντά το επάγγελμα που επιλέγουν, στοχεύοντας να βελτιωθούν στη δουλειά τους και να γίνουν καλύτεροι.

Το δε επίπεδο των ομιλητών και των παράλληλων σεμιναρίων ξεπερνά αρκετά συνέδρια που διοργανώνονται, τα οποία, σε αντίθεση με το Σχολείο Τουρισμού, είναι επί πληρωμή. Είναι μια εθελοντική προσπάθεια, η οποία ξεκίνησε από την αγωνία ανθρώπων της αγοράς και η οποία συνεισφέρει σημαντικά στην αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος. Είναι από αυτά τα πράγματα που μας πάνε μπροστά, γιατί αποτελείται από κάτι που μας λείπει πολύ, το μεράκι.

-Το Opentourism, του οποίου είστε συνιδρυτής, αποτελεί αντίστοιχη δράση;

Το Opentourism ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2010 από τρεις φίλους και ερευνητές του Πανεπιστημίου Πειραιά στον τουρισμό, εμένα, τη Γεωργία Ζούνη και τον Θέμη Παπαδημόπουλο. Τότε στείλαμε το πρώτο ηλεκτρονικό μήνυμα σε εμπλεκόμενους με τον τουρισμό να βρεθούμε σε καφέ της Αθήνας.

Πρόκειται για ανοιχτές συναντήσεις μεταξύ ανθρώπων που αγαπούν και εργάζονται στον ευρύτερο τουριστικό τομέα, ώστε από τη μεταξύ τους γνωριμία να προκύψουν συνέργειες για έναν ποιοτικό ελληνικό τουρισμό. Δεν είναι σύλλογος, δεν είναι ΜΚΟ, δεν έχει χορηγίες- έσοδα και ο καθένας μας πληρώνει μόνος του τα έξοδά του.

Μέσα από το διάλογο επιδιώκουμε την αλλαγή της νοοτροπίας αντιμετώπισης του τουρισμού και την προώθηση της γνώσης στους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις του κλάδου. Πλέον το Opentourism διοργανώνεται σε 16 πόλεις σε όλη την Ελλάδα, ενώ στις 26 Νοεμβρίου θα λάβει μέρος το 1ο Opentourism MED Business Meeting στη Λευκωσία, στο Cyprus Hilton Hotel, όπου θα συμμετέχει και ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού.

Στις 4 Αυγούστου, μάλιστα, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, επιλέχθηκε και παρουσιάστηκε ως καλή πρακτική στο 3ο Ευρω-Μεσογειακό Φόρουμ Τουρισμού, το οποίο διοργανώθηκε από το Εμπορικό Επιμελητήριο Αλεξάνδρειας και το Γερμανικο-Αραβικό Επιμελητήριο Βιομηχανίας και Εμπορίου με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού «Πρόγραμμα Διασυνοριακής Συνεργασίας στη Μεσόγειο» (ENPI CBC MED).

-Σας ακούσαμε στο Σχολείο Τουρισμού να μιλάτε για το σύγχρονο τουρίστα, το σύγχρονο επισκέπτη. Θα μπορούσατε να μας τον περιγράψετε;

Ο σύγχρονος επισκέπτης είναι πρωταγωνιστής της διαδικασίας του ταξιδιού, κυρίαρχος των επιλογών του, χωρίς να κατευθύνεται όπως συνέβαινε δεκαετίες πριν. Επιδιώκει την αυθεντική επαφή με τους ντόπιους, μέσω βιωμάτων που θα τον βοηθήσουν να κατανοήσει τον τόπο που επισκέπτεται, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από το ταξίδι του. Θέλει να γνωρίσει την τοπική κουλτούρα, τον πολιτισμό, τις γεύσεις, αλλά κυρίως τους ανθρώπους του προορισμού που επισκέπτεται, τους ντόπιους, και να μπει στο σπίτι τους. Είμαστε ένα βήμα μετά τις εμπειρίες και τα τυποποιημένα εμπειρικά προϊόντα σε αυτό που ονομάζουμε βιωματικό τουρισμό.

Ο επισκέπτης το 2017 θα επιδιώξει κάτι διαφορετικό, όπως μια κρουαζιέρα κ.τ.λ., ενώ στις πρώτες του επιλογές δε θα είναι οι διάσημοι μαζικοί προορισμοί, αλλά οι πιο «δεύτερες» επιλογές, τις οποίες επιθυμεί ο ίδιος να ανακαλύψει.

Μόνος του σχεδιάζει το ταξίδι, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά, αξιοποιώντας τις σύγχρονες peer2peer τεχνολογίες και την οικονομία διαμοιρασμού, όπως είναι η ανταλλαγή σπιτιών μέσω του couchsurfing, η ανταλλαγή αυτοκινήτων όπως το ride sharing, blablacar, ακόμη και τα γεύματα σε σπίτια αγνώστων, αντί σε ένα επίσημο εστιατόριο, όπως το kitchensurfing.

Αυτό, όμως, που δεν πρόκειται να αλλάξει είναι η έννοια της ποιότητας και οι προσωποποιημένες υπηρεσίες που επιθυμεί να λάβει από την τουριστική επιχείρηση.

-Κρύβει κινδύνους αυτό το νέο περιβάλλον;

Το νέο περιβάλλον σίγουρα κρύβει ευκαιρίες και απειλές, που ο κάθε εμπλεκόμενος με τον τουρισμό πρέπει να συνυπολογίσει. Δείτε τι συμβαίνει με την οικονομία διαμοιρασμού και πλατφόρμες, όπως η Airbnb, όπου ο καθένας μετατρέπει το σπίτι του σε ξενοδοχείο.

Υπολογίζεται ότι το 2020 ο κύκλος εργασιών της οικονομίας διαμοιρασμού θα είναι ίδιος με αυτόν της συμβατικής ξενοδοχίας. Αντιλαμβάνεστε τον ανταγωνισμό που δέχονται οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι επιφορτισμένες με μια σειρά από φορολογικές επιβαρύνσεις και λειτουργικά έξοδα. Αποτελεί ένα πλαίσιο που πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα.

Παρ’ όλα αυτά, στο νέο περιβάλλον η τάση για ταξίδι αυξάνεται, με τους επισκέπτες 20-30 ετών και άνω, τους millennial, να μην επιλέγουν ως τρόπο ζωής την αποταμίευση και την αγορά πάγιων περιουσιακών στοιχείων, αλλά να περνούν καλά στην καθημερινότητά τους και να ταξιδεύουν διαρκώς.

-Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει μια μικρομεσαία επιχείρηση αυτές τις αλλαγές;

Καμιά τουριστική επιχείρηση, ανεξαρτήτως μεγέθους, δε δύναται να παραβλέψει την ανάπτυξη της καινοτομίας, γιατί το νέο περιβάλλον, όπως η οικονομία διαμοιρασμού, η Airbnb, έχει οδηγήσει την παγκόσμια οικονομία να ανταγωνίζεται και να απειλεί και το μικρότερο μη-κύριο κατάλυμα. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι οι τουριστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να οχυρωθούν απέναντι, αντιμετωπίζοντας φοβικά το νέο περιβάλλον, αλλά να το προσεγγίσουν με μια «κοσμοπολίτικη» και διεθνή αντίληψη. Να το κατανοήσουν, να γίνουν μέρος του, αποκτώντας παράλληλα ενισχυμένα και ισχυρά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα από τη διεθνή εμπειρία, τα οποία θα τις συνδράμουν στο να ανταπεξέλθουν και να αναδειχθούν δρώντας τοπικά, διατηρώντας και αναδεικνύοντας την αυθεντικότητα του τουριστικού προϊόντος τους. Είναι, επίσης, βέβαιο ότι οι τουριστικές επιχειρήσεις του μέλλοντος θα είναι περισσότερο σύμβουλοι ταξιδιού, παρέχοντας εξειδικευμένη πληροφόρηση στον ενημερωμένο επισκέπτη αλλά και λύση σε κάθε του πρόβλημα.

Πρέπει οι σύγχρονες τουριστικές επιχειρήσεις να δημιουργήσουν ανταγωνιστικά δίκτυα επιχειρήσεων, τα οποία θα εγγυώνται την ανάπτυξη σχέσεων με τους πελάτες, τους τοπικούς προμηθευτές τους, τους πολίτες και τις λοιπές ομάδες εμπλεκομένων. Να αποτελέσει ο «εξωτερικός» ή «εσωτερικός» πελάτης μέρος της ομάδας λήψεως αποφάσεων. Η συνεργασία μεταξύ ανταγωνιστών σε έναν προορισμό, ο συν-ανταγωνισμός, αποτελεί την ενδεδειγμένη εκείνη επιλογή η οποία θα δώσει τη δυνατότητα στις τουριστικές επιχειρήσεις να δημιουργήσουν στρατηγικά δίκτυα, με στόχο την εκπαίδευση του προσωπικού τους, την ενιαία προβολή και τη διασφάλιση της ποιότητας. Στον τουρισμό ισχύει αυτό που λέμε «όλοι μαζί», γιατί η αρνητική εμπειρία ενός κακού επαγγελματία επηρεάζει όλο τον προορισμό ως κακή ανάμνηση στον πελάτη.

-Ποιος θα είναι ο ρόλος του κράτους στο νέο αυτό περιβάλλον;

Στο νέο συνεργατικό περιβάλλον το κράτος κάνει βήματα προς τα πίσω, με το μεγαλύτερο μέρος των πρωτοβουλιών να ξεκινά από τα κάτω προς τα πάνω, από τους ίδιους τους πολίτες, με τις bottom up διαδικασίες διαχείρισης να αλλάζουν ριζικά το τουριστικό περιβάλλον. Οι ίδιοι οι πολίτες, αλλά και οι επισκέπτες, να παίρνουν την τύχη των προορισμών στα χέρια τους.

Διεθνώς στους προορισμούς δημιουργούνται ομάδες για την υποδοχή και ενημέρωση των πολιτών και των τουριστών, όπως η ομάδα Πάμε Βόλτα του δικού μας Σωτήρη Θεοδωρόπουλου, τη βιώσιμη διαχείριση του προορισμού από τους ίδιους τους τουρίστες εθελοντές (voluntourism), με καθαρισμό παραλίας, μονοπατιών, καταγραφή προβλημάτων. Επίσης, μεγάλο μέρος της προβολής και πληροφόρησης γίνεται μέσω των κοινωνικών δικτύων (social media) από τους ίδιους τους πολίτες, αλλά και πλατφόρμες crowbranding και crowdfunding για τουριστικές επενδύσεις, όπως το TravelStarter. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και στη διασφάλιση της ποιότητας, καθώς ο επισκέπτης δε θα ενδιαφερθεί για την κατηγορία αστεριών ενός ξενοδοχείου, αλλά για την κριτική στο διαδίκτυο. Ακόμη και τομείς όπως η εκπαίδευση και η ενημέρωση περνούν στους ίδιους τους πολίτες με εθελοντικές ενέργειες, όπως το Σχολείο Τουρισμού των Καλαματιανών Ανδρέα Ζαγάκου και Κώστα Ανδριανόπουλου, αλλά και το Opentourism. Πλέον έχουμε δει να δημιουργούνται ολόκληρες ομάδες διαχείρισης προορισμού από εθελοντικές προσπάθειες, όπως το Mainalon Trial.

Κατά την άποψή μου, στο νέο αυτό περιβάλλον οι δομές του κράτους και των ΟΤΑ οφείλουν να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στις νέες αυτές δομές, αξιοποιώντας την έννοια του ντόπιου και του αυθεντικού.

Πρέπει να γνωρίζουν τον όγκο της νέας πληροφόρησης μέσα από τη δημιουργία σύγχρονων data center μονάδων πληροφόρησης (big data κ.τ.λ.), ώστε να γνωρίζουν τον επισκέπτη τους και να φροντίζουν για τη φέρουσα ικανότητα του προορισμού.

Σε επίπεδο προβολής, η διπλωματία πόλεων και η ένταξη σε διεθνή δίκτυα, π.χ. Δρόμοι Μεταξιού, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ πρέπει να λειτουργούν ενισχυτικά στις κεντρικές επιχειρηματικές συμφωνίες προς όφελος του προορισμού (αεροπορικές εταιρείες, tour operator), τη διοργάνωση διεθνών γεγονότων, αλλά και την επίσημη και συνεχώς επικαιροποιημένη πληροφόρηση μέσω Destination Information Systems, τη λειτουργία των επίσημων καναλιών κοινωνικής δικτύωσης και ευρύτερα μιας ολοκληρωμένης ηλεκτρονικής καμπάνιας (email campaign, SEO κ.ά.).

Σημαντικές καλές πρακτικές του εξωτερικού που αξιοποιούν τη γνώση του ντόπιου είναι το INSIDR στο Παρίσι, το City of Thousand Welcomes στο Δουβλίνο, το Vienna with Locals, το Slow Travel του Βερολίνου.

Τέλος, πρέπει να συνεχίσουν να εκπονούν τον κρισιμότερο τομέα, που δεν είναι άλλος από την υλοποίηση δημόσιων υποδομών σε συνεννόηση με τις νέες αναπτυξιακές τοπικές συλλογικότητες.

Όσο και να αλλάξουν το τουριστικό περιβάλλον, οι τεχνολογίες, ο τρόπος ταξιδιού, ο τρόπος επιλογής για έναν προορισμό, δε θα αλλάξει η άποψη ότι για να είναι θελκτικός προς τον επισκέπτη, πρέπει κατά βάση να είναι ένας προορισμός όπου οι πολίτες του θα ζουν ευτυχισμένοι και θα είναι περήφανοι για αυτόν.

ΜΕΣΣΗΝΙΑ

«Ευτυχές το γεγονός ότι μέσα στην κρίση νέοι άνθρωποι επενδύουν σε τουριστικά επαγγέλματα» 

Πέρα, όμως, από το ενδιαφέρον και επίκαιρο θέμα που ανέπτυξε κατά το 5ο Σχολείο Τουρισμού, δε θα μπορούσαμε να μη ρωτήσουμε τον Σωτήρη Βαρελά για το ζήτημα «τουρισμός στη Μεσσηνία»:

-Τι πρέπει να κάνει ή να μην κάνει η Μεσσηνία ώστε να αναπτυχθεί περαιτέρω τουριστικά; Έχει πιάσει ταβάνι σε αυτόν τον τομέα;

Η Μεσσηνία ως προορισμός, όπως και συνολικά η Πελοπόννησος, έχουν επιδείξει μια αξιοπρόσεχτη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια.

Ο νέος δρόμος έχει καταφέρει να βγάλει την περιοχή από την πολυετή απομόνωση, δίνοντάς της τη δυνατότητα να παρουσιάσει διεθνώς στους επισκέπτες το τουριστικό της κεφάλαιο.

Οι συνεργατικές ενέργειες της Περιφέρειας με φορείς, όπως η ΤΕΜΕΣ, και η επαγγελματική προσέγγιση με αεροπορικές εταιρείες, όπως η Aegean, η EasyJet, η British Airways, αλλά και tour operator διεθνώς, έχουν δώσει τη δυνατότητα σε επισκέπτες από το εξωτερικό να γνωρίσουν τον τόπο μας. Αυτή την ευκαιρία την κεφαλαιοποιούμε ως προορισμός, μιας και μεγάλο μέρος των επισκεπτών δηλώνει αρκετά ικανοποιημένο από την παρεχόμενη ποιότητα υπηρεσιών. Αυτό οφείλεται στα καταστήματα εστίασης και τις επιχειρήσεις φιλοξενίας, που πραγματικά έχουν αναπτύξει σημαντικά την ποιότητα υπηρεσιών τους, αλλά και την αισθητική τους.

-Ένα ζήτημα που ακούμε συχνά είναι ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν αρκετά «κρεβάτια» πλέον. Η άποψή σας; Ποια τα σωστά βήματα για να αναπτυχθούμε σε αυτό το κομμάτι;

Το γεγονός ότι η Μεσσηνία αναπτύσσεται την περίοδο της κρίσης έχει τους περιορισμούς του λόγω της έλλειψης ιδιωτικών επενδύσεων. Παρ’ όλα αυτά, γίνεται σε μια περίοδο που, όποιος επενδύσει, θα το κάνει με ωριμότητα και ποιότητα, χωρίς τα λάθη που έκαναν μαζικοί προορισμοί κατά το παρελθόν.

Δεν πρόκειται ποτέ να γίνουμε Φαληράκι ή Χερσόνησος και δε θέλουμε, άλλωστε, αυτό το είδος μαζικού τουρισμού. Μπορούμε, όμως, να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες και φιλοξενία καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και να επιμηκύνουμε όσο μπορούμε την τουριστική περίοδο μέσα από μια συμφωνία των ίδιων των επαγγελματιών, αν το θελήσουν. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι μέσα στην κρίση στην περιοχή μας αρκετοί νέοι άνθρωποι επενδύουν σε τουριστικά επαγγέλματα, όπως ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού, και ενισχύουν σημαντικά το προσφερόμενο προϊόν της Μεσσηνίας.

-Τι θα λέγατε σε κάποιον που ήδη είναι στο χώρο του τουρισμού ή θέλει να ασχοληθεί με αυτόν;

Αν θα μπορούσα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις με τους επαγγελματίες της περιοχής, θα τους έλεγα να δώσουν βάση πρώτα στους πελάτες τους, εξωτερικούς αλλά και εσωτερικούς, που είναι οι εργαζόμενοί τους, κυριαρχία στην ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών, να αναπτύσσουν ριζικές καινοτομίες και να ενδυναμώνουν διαρκώς τη στρατηγική θέση της επιχείρησής τους εντός της αλυσίδας αξίας του κλάδου.

Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο συνανταγωνισμού και με εξωστρεφή προσέγγιση.

Συνέντευξη μου στο GTP – Headlines "The Peloponnese Experience – All in One Plus More"

By Maria Paravantes

It’s accessible, it’s diverse, it’s home to Greece’s foremost historic monuments, its coastline is endless, it hosts a number of World Heritage sites, it combines sea, sun and mountains, and its culinary traditions are highly sought after. This is the Peloponnese and these are the reasons a visit is a must, explains Sotiris Varelas, Special Advisor on Tourism for the Region of the Peloponnese.

Speaking to the Greek Travel Pages (GTP) on the sidelines of the World Travel Market (WTM) in London last week, Mr Varelas revealed the regional authority’s plans for the promotion of the region beyond the traditional four-month tourism season.

“We here in the Peloponnese have two issues to address: firstly, that we have traditionally handled 70 percent of Greek travelers and 30 percent from abroad. With the recent crisis, Greeks refrained from traveling so amongst our goals is to boost the destination profile and attract more foreign holidaymakers,” Kalamata-born Varelas says, adding that new deals with Aegean,EasyJet and soon with British Airways offering direct flights to Kalamata airport, will resolve this.

“Secondly, the Peloponnese has traditionally been considered more of an attraction and less of a destination, which means that people come to the region to visit a number of its significant sites but rarely opt to stay here and make it their holiday destination. Indicatively, the Peloponnese accounts for 7 percent of all accommodation facilities in Greece, but only 3 percent of overnight stays. This is the gap we’re trying to fill,” Mr Varelas says.

In this direction, the regional authorities launched the “10 Experiences” campaign — experiences involving gastronomy, heritage, history, walking routes, beaches, wellness and luxury — in efforts to redefine the Peloponnese “brand” and boost the number of arrivals and overnight stays.

“We have based our entire promotional strategy on the ’10 Experiences’, which combines everything from myths and religion to gastronomy and alternative sports, and on participation at international travel fairs,” Mr Varelas adds.

He also points out that ABTA’s (Association of British Travel Agents)decision to hold their 2015 Travel Convention at Costa Navarino in Messinia, last month led to improved “identification” of the Peloponnese as a destination… and “we’ve seen this in practice here at the WTM with many visiting our booth and through our B2B meetings”.

The region’s main markets are the UK, Germany, Italy (thanks to direct access via the port of Patra), Scandinavian countries, France and Russia.

The Peloponnese, Mr Varelas explains, can offer exclusivity and cater to the needs of the individual tourist at a friendly price thanks to its large number of small- and medium-sized businesses. “The trend now is to veer away from mass tourism and the sea and sun concept. Of course, vacationers come here for the sea and sun, but they also want that special something, they want to enhance their stay with diverse experiences.”

As for the extension of the tourist season, regional authorities agree and stress that the Peloponnese can cater to the rising demands of such a decision. “The Peloponnese already does,” Mr Varelas says, “particularly the mountain regions of Arcadia and Corinth, which operate all year round.”

Πηγή: GTP- Headlines

Traditional tour ops in 'terminal decline'

Operators need to radically change their business to survive in 2012 claims accountant KPMG.

The company says that traditional high-volume tour operating is in terminal decline as most UK consumers are booking flights and holidays online.

With 24 operator failures in 2011, KPMG says 2012 could be one of the most challenging yet with low-cost flights, online bookings, economic downturn and fuel and tax price increases.

And according to the Red Flag Alert Report, tour operators facing ‘critical distress’ is estimated to have risen by 49% in the last year.

Richard Hathaway, KPMG's head of travel, leisure and tourism said: "The traditional high-volume tour operating model based on customers pre-booking flights and accommodation packages well in advance is in long term decline as more and more travellers opt for self-packaging online and niche solutions.

"While some traditional tour operators have introduced change and flexibility, or are in the process of doing so, others will face financial discomfort and those with weak balance sheets and poor forward sales will be hit hardest.

"The UK tour operator market especially for overseas travel is shrinking.

"After a long period of year on year increases, the total number of overseas holidays taken
by UK travellers has seen a 20% decline between 2008 and २०१०

Another recent global KPMG report revealed that 74% of consumers in the UK are now more likely to buy flights and vacations online, compared to 61% in the rest of Europe॥

KPMG says operators need to adapt and advises the following steps:
* Ensure a spread of strong brands in high margin spaces
* Invest in a strong online and mobile channel
* Offer products which are dynamic and adaptable
* Put a significant focus on cost reduction and cash management
* Take steps to ensure a healthy and lowly geared balance sheet

πηγή: Travelmole

Το μοντέλο της τουριστική κατοικία και στην Ελλάδα

Κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί αρκετά για την ανάγκη πρόβλεψης τουριστικής κατοικίας εντός destination integrated resort εδώ και εδώ, αν πραγματικά επιθυμούμε την ανάπτυξη του συγκεκριμένου μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης ενώ έχουμε δεί και αρκετές παρεμβάσεις που δεν τελεσφόρησαν εδώ. Παρόλα αυτά και ελέου οικονομικής συγκυρίας το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει τουριστική κατοικία ως condo hotel είναι πραγματικότητα.

Με το παρόν νομοσχέδιο η Ελλάδα εισέρχεται στο χώρο του τουριστικού Real Estate ή Leisure Real Estate για πρώτη φορά γίνετε λόγος σε νομοσχέδιο για όρους όπως condo hotels.

Πρόκειται για υπερπολυτελή ξενοδοχεία και εξοχικές κατοικίες που προσφέρονται στην ελκυστική «συσκευασία» του ενός και τα οποία γνωρίζουν μεγάλη ζήτηση σε αναβαθμισμένους τουριστικά προορισμούς.

Τα Residence ή Condo-Hotels είναι ξενοδοχεία –συχνά ενός γνωστού brand-σε λειτουργία, τα οποία διαθέτουν προς πώληση, σε μεμονωμένους επενδυτές, δωμάτια, σουίτες ή στούντιο. Κοινός παράγοντας σε όλες τις μορφές των Condo Hotels είναι η ύπαρξη ενός διευθυντή ο οποίος ρυθμίζει την ενοικίαση των δωματίων, τις λειτουργικές δαπάνες, τη διανομή των κερδών κλπ. Τα Condo Hotels έχουν αναπτυχθεί σε πολλές διαφορετικές παραλλαγές. Ένα ευρέος διαδεδομένο μοντέλο είναι αυτό κατά το οποίο οι ιδιοκτήτες των τουριστικών αυτών κατοικιών τις χρησιμοποιούν για όσο διάστημα επιθυμούν και ύστερα εκμισθώνουν τις κατοικίες τους στον ξενοδόχο, ο οποίος με τη σειρά του νοικιάζει τις παραθεριστικές κατοικίες σε δικούς του πελάτες και αφού αφαιρεί τα συμφωνημένα έξοδα συντήρησης και διαχείρισης μοιράζεται (50/50) τα έσοδα με τον ιδιοκτήτη. Αυτή είναι η λεγόμενη μορφή αγοράς κατοικιών προς χρήση και ενοικίαση BTUL (buy-to-use-and-let). Mία επέκταση του BTUL είναι το PURE (Personal Use, Rental & Exchange)31 ένα νέο «προϊόν» το οποίο εισήγαγε η RCI Global Vacation Network (RCI GVN) το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να ενοικιάζουν ή ακόμα και να ανταλλάζουν τις ιδιοκτησίες τους.

Άλλες μορφές αντίστοιχων μοντέλων τουριστικού real estate αποτελούν τα Destination Clubs, Non-Equity Destination Clubs, Equity Destinations Clubs, τα Global/National Clubs, τα Regional Clubs και τα Boutique “Theme” Clubs καθώς και άλλες μορφές τουριστικής κατοικίας όπως είναι τα Serviced Apartments.()

Με το νομοσχέδιο για την τουριστική κατοικία, με το οποίο καθορίζονται κυρίως οι κανόνες για:

• Την ανάπτυξη της τουριστικής κατοικίας και των πρώτων ξενοδοχείων συνιδιοκτησίας (condo hotels) στην Ελλάδα.
• Την απόσυρση και την κατεδάφιση των παλαιών τουριστικών καταλυμάτων.
• Τη δημιουργία νέων Περιοχών Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ).
• Την απλοποίηση και επιτάχυνση της αδειοδοτικής διαδικασίας για το σύνολο των τουριστικών επενδύσεων.

Ειδικότερα όσον αφορά το κεφάλαιο της τουριστικής κατοικίας, με το νοµοσχέδιο δίδεται η δυνατότητα ανάπτυξης τουριστικής κατοικίας υψηλών προδιαγραφών σε περιοχές που έχουν αυτήν την ικανότητα, είτε σε συνδυασµό µε ξενοδοχειακές υποδοµές πολυτελείας είτε αυτόνοµα, υπό την προϋπόθεση ότι οι κατοικίες θα πάρουν τη θέση παλαιών ξενοδοχειακών µονάδων που θα αποσυρθούν. Τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα με τις τουριστικές κατοικίες θα μπορούν να κατασκευάζονται σε εκτάσεις τουλάχιστον 150 στρεμμάτων, σε συνδυασμό με ξενοδοχεία 4 ή 5 αστέρων, σε ποσοστό έως 35% της συνολικά δομούμενης επιφάνειας. Ο συντελεστής δόμησης είναι ενιαίος για το σύνολο του σύνθετου τουριστικού καταλύματος και δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,15 της συνολικής επιφανείας της έκτασης.

Η χωροθέτηση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων στα μικρά νησιά απαιτεί ελάχιστη επιφάνεια εκτάσεων 50.000 τ.μ. Από τη ρύθμιση αυτή εξαιρούνται η Κρήτη, η Κέρκυρα και η Ρόδος. Σύνθετα τουριστικά καταλύματα με τουριστικές κατοικίες επιτρέπεται να χωροθετούνται και εντός εγκαταλελειμμένων οικισμών προ του 1923 ή σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, σε συνδυασμό με την ανάπλαση τμήματος ή και του συνόλου του οικισμού.

Για πρώτη φορά θεσμοθετείται στην Ελλάδα και η δημιουργία ξενοδοχείων συνιδιοκτησίας (condo hotels). Πρόκειται για ξενοδοχειακά καταλύματα 4 ή 5 αστέρων, επί τμημάτων των οποίων, με τη μορφή ανεξάρτητων διαμερισμάτων ή κατοικιών, επιτρέπεται η σύσταση οριζόντιων και κάθετων ιδιοκτησιών και η μακροχρόνια εκμίσθωσή τους σε τρίτους.

Ακόμα, σχετικά με τις επενδύσεις σε Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ), η ελάχιστη απαιτούμενη έκταση θα είναι τα 800 στρέμματα, είτε πρόκειται για εκτάσεις του Δημοσίου είτε για ιδιωτικές.

Επιπλέον, με το σχέδιο νόμου προωθείται η απόσυρση παλαιών τουριστικών καταλυμάτων, άνω της 20ετίας, με αλλαγή χρήσης. Συγκεκριμένα προβλέπεται η μερική ή ολική κατεδάφιση παλαιών τουριστικών καταλυμάτων, με κίνητρο τη δημιουργία τουριστικής κατοικίας με μικρό συντελεστή δόμησης (0,05) και με όρο να συνοδεύονται από τουλάχιστον μία εγκατάσταση ειδικής τουριστικής υποδομής. Σε διαφορετική περίπτωση οι ιδιοκτήτες των παλαιών τουριστικών καταλυμάτων, θα υποχρεούνται να καταβάλλουν υπέρ του Πράσινου Ταμείου ειδικό ετήσιο τέλος επιβάρυνσης του περιβάλλοντος. Το τέλος θα αντιστοιχεί στο 5% της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων.

Η αιτιολογική έκθεση

Oι τουριστικές ρυθμίσεις

Η έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους

Η έκθεση αξιολόγησης

Έφυγε ένας σπουδαίος Έλληνας

Εφυγε στα 96 του ο Πάτρικ Λι Φέρμορ

Ο σπουδαίος Αγγλοϊρλανδός συγγραφέας ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, που έκανε την Ελλάδα σπίτι του, ο Σερ Πάτρικ Λι Φέρμορ, πέθανε χθες στα 96 του χρόνια.

Οι φίλοι του στην Καρδαμύλη της Μάνης, όπου έζησε τις τελευταίες δεκαετίες, τον φώναζαν Παντελή (από το Πάτρικ Λι), ενώ στην Κρήτη τα χρόνια της Αντίστασης τον ήξεραν με το ψευδώνυμο Μιχάλης.

Ο συγγραφέας της «Ρούμελης» και της «Μάνης», ο ξένος που έγινε δικός μας διαφημίζοντας την Ελλάδα όσο ελάχιστοι, ξεκίνησε το 1933 σε ηλικία 18 ετών να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη। Κοιμήθηκε σε άσυλα, μοναστήρια, σπηλιές. Το μεγαλύτερο μέρος του οδοιπορικού περιέχεται στα δύο βραβευμένα βιβλία του «Η εποχή της δωρεάς» και «Ανάμεσα στα δάση και τα νερά» (εκδ. Μεταίχμιο). Υμνήθηκαν από τους κριτικούς και ο Πάτρικ Λι Φέρμορ κατέκτησε δικαίως τον τίτλο του μεγαλύτερου ταξιδιωτικού συγγραφέα των καιρών μας.

Εφτασε στην Κωνσταντινούπολη την Πρωτοχρονιά του 1935 και από κει πέρασε την Ελλάδα, περιπλανήθηκε στην Ηπειρο, τη Μακεδονία, τη Στερεά και τα νησιά, έμαθε τα ήθη, τις παραδόσεις, τη γλώσσα μας. Με το που ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος, επέστρεψε στην Αγγλία για να καταταγεί στην ιρλανδική φρουρά. Το 1941, εντούτοις, το υπουργείο Πολέμου τον έστειλε στο αλβανικό μέτωπο ως αξιωματικό-σύνδεσμο, στον ελληνικό στρατό. Οταν έπεσε το μέτωπο βρέθηκε στην Κρήτη και μετά την απόβαση των Γερμανών, τον Μάιο του '41, ανέβηκε στο βουνό για να οργανώσει τις ομάδες αντίστασης. Εκεί έμεινε ενάμιση χρόνο ζώντας σαν βοσκός. Ηγήθηκε της ομάδας που απήγαγε το Γερμανό διοικητή, στρατηγό Κράιπε.

Ενα κατόρθωμα για το οποίο ο ίδιος δεν έγραψε ποτέ γραμμή, αλλά διαδόθηκε μέσω του βιβλίου «Met by moonlight», που έγραψε ο υπαρχηγός της ομάδας του, Στάνλεϊ Μος, αλλά και της ομώνυμης ταινίας όπου τον Φέρμορ ενσαρκώνει ο Ντερκ Μπόγκαρντ. Φίλος του Σεφέρη και του Κατσίμπαλη, έγραψε ακόμη τα βιβλία: «Τα βιολιά του Σεν Ζακ», «Φιλολογικές διαδρομές στην Ελλάδα» κ.ά. Σύζυγός του ήταν η φωτογράφος Τζόαν Λι Φέρμορ που πέθανε το 2003.

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=346440

http://www.tovima.gr/blogs/article/?aid=397665

Πηγή: http://www.enet.gr/

What Can You Do To Help Greece? Go There

By Zachary Karabell | @zacharykarabell

It now appears that Greece will once again be bailed out of its financial morass. A year ago at this time, the world was roiled by the prospect of Greece defaulting on its considerable debts, and only the reluctant decision of the leading members of the European Union – Germany most prominently among them – led to more than $100 billion in loans extended to the Greek government.

Now, after a year of austerity measures that make Washington’s debt discussions look like a debate over whether to order the magnum of Crystal or the 1985 Lafitte, the Greek government once again is in danger of defaulting. And once again, reluctant Germans (who had sworn not to extend one more euro to the profligate Greeks) have agreed that providing more capital to a starved Athens is better than the prospects of a default.

Still, the unanswered question is how can Greece service its debts (let alone repay them) when austerity measures are increasing unemployment, pressuring growth, and creating a vicious circle of more cost cutting, lower growth, flirting with defaults, new bailouts, and then demand for further budget cuts? The answer for now: tourism.

Greece depends on tourism for somewhere between 15% and 20% of its overall GDP of nearly $350 billion, and its impact is probably greater than that when you add in spending in stores and restaurants in Athens and other tourist destinations. That income is essential to the ability of Greece to repay its debts. And the Greek government knows it.

So, in line with the tens of billions in additional loans and guarantees now being negotiated, the Greek government has pulled out all of the proverbial stops to encourage tourism, including reducing sales tax and airport fees for landing. The push has been especially intense in Germany, where resentment of Greece is running rather high.

The irony, of course, is that more German tourism in Greece is primarily good for Germany. German banks are exposed to the tune of anywhere from $30 billion to $50 billion of Greek government debt, and they will be hurt by any default. So more German tourists in the Aegean, sunbathing on the beaches of Mykonos, ordering an extra shot of ouzo, and dancing the discos of Rhodes, means more ability of Greece to repay those German banks. And it’s a lot more fun for the Germans to pay for these pleasures so that Greece can repay German banks than if the German government simply raised taxes at home in order to offset the losses that its banks might incur.

France has by some estimates even more exposure to Greece, with as much as $80 billion, and the same principle of more French tourism in Greece applies – though French public opinion is less stringently anti-Greek than German public opinion is. And so more French tourists on Crete or Santorini are also a national Greek priority this summer.

As for Americans, the United States suffers the collateral effects of Greek debt worries in the form of weaker equity markets (banks have to raise more capital, and equities often bear the first brunt) and more anxious credit markets. So Americans could do their part to aid the financial system by planning that long-delayed trip to the Greek isles this summer. Of course, with their own 9% unemployment (and closer to 15% real unemployment) such a trip may seem beyond impractical. Of course, the U.S. government could underwrite such trips, in the name of shoring up the credit system. And it would be a whole lot more enjoyable to many Americans then the more anodyne and dull Federal Reserve “quantitative easing” programs.

Greece continues to highlight the connectivity of the global financial system, with bankers and government engaged in pretzel-like contortions to shift capital from A to B in order for it to flow back to its point of origin. That creates some odd incentives, including the need to spend more and work less by vacationing in Greece in order to prevent the plight of the Greeks from triggering another wave of global panic.

Read more: http://moneyland.time.com/2011/06/07/what-can-you-do-to-help-greece-go-there/#ixzz1OznKkFaS